-
1 sumptus
I sūmptus, a, um part. pf. к sumo II sūmptus, ūs (dat. ui и u; gen. арх. i Pl) m.расход, тратаsumptu (= sumptui) parcĕre C — быть экономным в издержкахaliquid nemini ne minimo quidem fuit sumptui. C — что-л. никому ни во что не обошлось
См. также в других словарях:
TIMARIOTAE — dicuntur in Imperio Turcico, qui feuda ac praedia militaria ab Imperatore possident. Horum cum ingens sit numerus, quippe qui ad multa milia ascendant, quorum vel minimus quinque aut sex milites suô sumptu alere tenetur, Imperatori Turcico… … Hofmann J. Lexicon universale
EQUES — nomen dignitatis, apud Romanos, Exactis enim urbe Regibus, in tres ordines populus Romanus distributus est: Senatorium, Equestrem et Popularem. Liv. l. 26. Consensum Senatus Equester ordo sequutus est, Equestris ordinis plebs. Auson. Edyll. XI.… … Hofmann J. Lexicon universale
